แนะนำ

บทที่ ๑

กล่าวนำก่อนเรียนรู้

โครงสร้างประโยคเบื่องต้น ในภาษาญี่ปุ่น

ประโยคภาษาญี่ปุ่น ลำดับคำจะเป็นเช่นนี้ ประธาน กรรม และกริยา ซึ่งแตกต่างกับตำแหน่งคำในภาษาไทย (ประธาน กริยา กรรม) โดยที่ประธาน กรรม และส่วนอื่นๆในประโยคจะมีคำช่วยเพิ่มเข้ามา เพื่อชี้ให้รู้หน้าที่ของคำนั้นๆว่าทำหน้าที่เป็นอะไรในวลี หรือประโยค

ประโยคพื้นฐานในภาษาญี่ปุ่นประกอบด้วย หัวเรื่อง/ประธาน และส่วนอธิบาย เช่น Kore wa ki desu (これは　きです。) Kore แปลว่า "สิ่งนี้, นี่" ซึ่งเป็นหัวเรื่องของประโยคเพราะมี wa เพิ่มเข้ามา ส่วน ki desu เป็นส่วนอธิบายของประโยค และ desu เป็นกริยาของประโยคซึ่งแปลได้ว่า"เป็น, อยู่, คือ" (คล้ายๆ V.to  be) 

これは　きです。 ประโยคนี้แปลว่า "นี่/สิ่งนี้คือต้นไม้" 

これは คือ ภาคประธานหรือหัวเรื่อง 

きです คือภาคแสดง

กฎง่ายๆ

1) นาม1　は　นาม2　です。แปลว่า นาม1 คือ นาม2

あなた　は　タイじん　です。แปลว่า คุณ คือ/เป็น คนไทย

2) ประธาน　は　กรรม　を　กริยา。แปลว่า ประธาน กริยา กรรม

わたし　は　コーヒー　を　のんでいます。แปลว่า ฉัน กำลังดื่ม กาแฟ(อยู่)

การผันรูปต่างๆ ของ です　และกริยา

です

ปัจจุบัน บอกเล่า ～です

です แปลว่า เป็น, อยู่, คือ

อดีต บอกเล่า　～でした

でした แปลว่า เป็น(แล้ว)

ปัจจุบัน ปฏิเสธ　～でません

でません แปลว่า ไม่เป็น

อดีต ปฏิเสธ　～でませんでした

でませんでした แปลว่า ไม่ได้เป็น

************************

กริยา
ปัจจุบัน บอกเล่า ～ます
みます แปลว่า ดู


อดีต บอกเล่า　～ました
みました แปลว่า ดูแล้ว

ปัจจุบัน ปฏิเสธ　～ません
みません แปลว่า ไม่ดู

อดีต ปฏิเสธ　～ませんでした
みませんでした แปลว่า ไม่ได้ดู

ภาษาญี่ปุ่นประกอบด้วยตัวอักษร ๓ แบบ ดังนี้

1. ฮิระงะนะ 「ひらがな」
2. คะตะกะนะ「カタカナ」
3. คันจิ　「漢字」

ฮิระงะนะ 「ひらがな」เป็นอักษรญี่ปุ่นที่ดัดแปลงมาจากจีน ประกอบด้วย 46 ตัว ซึ่งเป็นอักษรเสียงพื้นฐานของญี่ปุ่น ขั้นแรก ต้องท่องและจำอักษรลักษณะแรกนี้ให้มากๆ

คะตะกะนะ 「カタガナ」เป็นอักษรญี่ปุ่นที่คัดแปลงมาจากจีนเช่นกันด้วย การย่อ ตัด ต่อ อักษรประเภทนี้ให้เราจำง่ายๆว่า ใช้เลียนเสียงทั่วไปที่มาจากต่างประเทศ (คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ เมือง ประเทศ ภาษา ฯลฯ) ประกอบด้วย 46 ตัวเช่นเดียวกับ ฮิระงะนะ

คันจิ 「漢字」คืออักษรจีนแท้ๆเลยที่ญี่ปุ่นยืมและนำมาใช้ แต่ละตัวจะมีความหมายเป็นของตัวเอง ณ ขณะนี้ที่กำหนดใช้ในญี่ปุ่น อย่างต่ำก็ 1945 ตัว

ในภาษาญี่ปุ่นทุกๆรูปแบบต้องประกอบด้วย อักษร ๓ รูปแบบข้างต้นนี้ เป็นเรื่องตายตัวเลย ตัวอย่าง

これは　ナンタナーさんの　犬　です。อ่านว่า โคะเระวะ นันทนาซังโนะ อินุ เดะสุ ซึ่งแปลว่า นี่คือสุนัข(หมา)ของคุณนันทนา

จากตัวอย่างข้างต้น จะเห็นได้ว่า มีอักษร ๓ รูปแบบใช่ไหมครับ จะอธิบายดังนี้นะครับ

1. こ れ は ん の で す　คืออักษรฮิระงะนะ
2. ナ ン タ ナ ー               คืออักษรคะตะกะนะ
3. 犬                                  คืออักษรคันจิ

***อันที่จริงก็จะมีอักษรอีกประเภทหนึ่งนะ ซึ่งมักจะถูกใช้อย่างมากจากชาวตะวันตก เรียกว่า อักษรโรมาจิ (ROMAJI) ให้เราจำง่ายๆว่า ตัวอักษรโรมาจิ ก็คือตัวเลียนเสียงเหมือนกันบ้านเรา ต่างกันตรงที่ เราใช้อักษรไทย เขาใช้อักษรลาตินเท่านั้น เช่น にほん　เขียนได้ว่า (บ้านเรา) นิฮอน ชาวตะวันตก เขียนได้ว่า nihon  ถามว่าอ่านเหมือนกันไหม มันเหมือนกัน ก็ต่างกันแค่อักษรไทยและอักษรลาติน ไม่ต้องเครียดให้มากมายนะครับ อักษรโรมาจินี้ ใช้สำหรับผู้ที่ต้องการเรียนภาษาญี่ปุ่น โดยที่ไม่ต้องการเรียนอักษรญี่ปุ่น (แล้วจะเรียนไปทำไม ถ้าไม่สัมผัสกับอักษรเขา....ขำๆ)